Opis aplikacji

Angklung: tradycyjny indonezyjski instrument muzyczny

Termin „angklung” pochodzi z języka sundajskiego „angkleung-angkleung”, który opisuje ruch gracza zgodnie z rytmem muzyki. Samo słowo „klung” odnosi się do charakterystycznego brzmienia tego instrumentu muzycznego. Każda nuta jest wytwarzana przez bambusową rurkę o różnej wielkości, która po potrząśnięciu tworzy piękną melodię. Dlatego angklung jest zwykle grany zbiorowo.

Do produkcji angklung powszechnie używa się czarnego bambusa (Awi Wulung) lub bambusa ater (Awi Temen), który po wyschnięciu ma białawo-żółty kolor. Dwie do czterech bambusowych rurek o różnych rozmiarach są składane i wiązane za pomocą rattanu.

Jak grać w Angklung

Sposób gry w angklung jest dość prosty. Gracz trzyma ramę angklung (górną część) i potrząsa dolną częścią, aby wytworzyć dźwięk. Trzy podstawowe techniki gry angklung to:

1. Kerulung (wibracja): Najpopularniejsza technika, w której obie ręce wielokrotnie wibrują podstawą bambusowej rurki w lewo i w prawo.

2. Centok (śmieci): Rurkę szybko wciąga się palcami w dłoń, wydając pojedynczy dźwięk trzaskania.

3. Tengkep: Jedna tuba jest wibrowana, podczas gdy druga jest trzymana, w wyniku czego powstaje tylko jedna nuta.

Różne rodzaje Angklung

Wraz z jego rozwojem w Indonezji pojawiły się różne rodzaje angklung:

1. Angklung Kanekes: Pochodzi z Baduy, używany tylko podczas ceremonii sadzenia ryżu i wytwarzany wyłącznie przez plemię Inner Baduy.

2. Angklung Reog: Towarzyszenie tańcu Ponorogo Reog we wschodniej Jawie. W odróżnieniu od zwykłego angklung, ten angklung ma głośniejszy dźwięk, ma tylko dwie nuty i jest często używany jako dekoracja (znany również jako klong kluk).

3. Angklung Dogdog Lojor: Używany w tradycji Dogdog Lojor podczas ceremonii uhonorowania ryżu w Kasepuhan Pancer Pangawinan, Banten Kidul. Brało w nim udział sześciu graczy, dwóch grało w Dogdog Lojor angklung, a pozostałych czterech grało w duży angklung.

4. Angklung Badeng: Pochodzi z Garut, pierwotnie używany do rytuałów sadzenia ryżu, następnie zmienił swoją funkcję jako dodatek do islamskiego nauczania. W jednym zestawie używa się dziewięciu angklung: dwa roel, jeden kecer, cztery ungklung, dwa anak, dwa dogdog i dwa gembyung.

5. Angklung Padaeng: Spopularyzowany przez Daeng Soetigna w 1938 roku, z modyfikacją struktury trzonu w celu wytwarzania nut diatonicznych, umożliwiając współpracę z nowoczesnymi instrumentami muzycznymi. Jego rozwój kontynuowali Handiman Diratmasasmita i Udjo Ngalagena, wprowadzając angklung na arenę międzynarodową.

Music