Ridley Scott's Lost Dune Script vond: 'Ik denk niet dat het fans gelukkig zou hebben gemaakt'

"Het zou heel gemakkelijk zijn om een ​​slechte film van Dune te maken ..." –Ridley Scott, South Bend Tribune, 1979

Deze week is de 40e verjaardag van David Lynch's Dune. Aanvankelijk een teleurstelling van $ 40 miljoen over de vrijlating van de vrijlating, heeft het sindsdien een fervent cultus gevolgd in de afgelopen vier decennia, vooral in tegenstelling tot de recente aanpassingen van Denis Villeneuve van de iconische roman van Frank Herbert. Nadat Ridley Scott, vers van het succes van Blade Runner en Gladiator, het project verliet, nam de excentrieke David Lynch het roer in mei 1981, aangekondigd door megaproducent Dino de Laurentiis.

Er was weinig bekend over de versie die Ridley Scott had ontwikkeld voor de laurentiis - tot nu toe. Dankzij de ijverige inspanningen van TD Nguyen , een 13 pagina's tellende versie van Scott's niet-geproduceerde duinfilm, geschreven door Rudy Wurlitzer (bekend om tweebaans Blacktop en Walker), werd ontdekt in de Coleman Luck Archives van Wheaton College en gedeeld met deze auteur.

Toen Scott bij het project kwam kort na de triomf van de Alien van 1979, had Frank Herbert al een uitgestrekt tweedelig scenario gemaakt dat zorgvuldig trouw maar uitdagend was om cinematisch aan te passen, zoals eerder opgemerkt door bedraad en inverse . Scott identificeerde een paar bruikbare scènes uit het script van Herbert, maar riep uiteindelijk Wurlitzer in voor een uitgebreide herschrijving in Londen toen de pre-productie begon in Pinewood Studios. Net als de versies van Herbert en Villeneuve was het bedoeld als het eerste deel van een tweefilm-serie.

"De dune -aanpassing was een van de moeilijkste banen die ik ooit heb gedaan," weerspiegelde Wurlitzer in 1984 om het tijdschrift te voorkomen. "Het kostte meer tijd om het op te splitsen in een werkende omtrek dan om het laatste script te schrijven. Ik geloof dat we de geest van het boek hebben gehouden, maar in zekere zin hebben we het een enigszins verschillende gevoeligheid ondergebracht."

"We hebben een script gedaan en het script is behoorlijk verdomd goed," bevestigde Scott in 2021 tot de totale film .

De redenen achter de ineenstorting van Scott's Dune Project waren vele, inclusief emotionele onrust na de dood van zijn broer Frank, terughoudendheid om in Mexico te filmen zoals bepaald door de Laurentiis, een budget van meer dan $ 50 miljoen, en de allure van het Blade Runner -project van de Filmways. Een cruciale factor, zoals onthuld door Universal Pictures Executive Thom Mount in het boek van deze auteur A Masterpiece in Disarray - David Lynch's Dune , was de lauwe receptie van het script van Wurlitzer: "Rudy's versie van het script ontving geen unaniem, gloeiend enthousiasme."

Was het script van Wurlitzer een onvoldoende filmische vertaling van het uitgestrekte verhaal van Herbert, of was het gewoon te donker, gewelddadig en politiek aangeklaagd als een commerciële kaskraker? Duik in onze uitgebreide scriptanalyse om uw eigen mening te vormen.

Rudy Wurlitzer (leeftijd 87) en Ridley Scott werden benaderd voor dit artikel, maar kozen ervoor om niet deel te nemen.

Een wilder schaduw van Paul

Het ontwerp van Dune in oktober 1980 opent met een suggestieve droomsequentie van woestijnen die transformeren in apocalyptische legers, waardoor het toneel is voor Paulus 'vreselijke doel'. De kenmerkende visuele rijkdom van Ridley Scott is duidelijk in beschrijvingen zoals "Birds en Insecten worden een wervelende hysterie van beweging", met zijn unieke artistieke visie.

Frank Herbert's Dune (eerste editie) zoals Scott deelde met de totale film: "We hebben een zeer goede kijk op Dune gedaan, omdat ik vroege dagen heel, heel nauw met de schrijver zou werken. Ik was altijd het uiterlijk van de film aan het licht op wat hij of zij aan het schrijven was."

Deze droom gaat over naar Paul Atreides wakker van het geluid van regen in Castle Caladan. In tegenstelling tot het charismatische Timothée Chalamet, is deze Paul een 7-jarige met lang blond haar, die op het punt staat de dominee moeders test te ondergaan met "The Box". Zijn recitatie van de litanie tegen angst tijdens deze beproeving wordt verboden met die van zijn moeder Jessica, wat hun psychische band onderstreept. Visuals van een brandende hand en vlees vallen van de versie van Bone Echo Lynch, hoewel het slechts hallucinaties zijn.

Na het behalen van de test haalt de jonge Paul een zwaard op met behulp van de stem en doodt Duncan Idaho bijna in zijn slaap om zijn krijger dapperheid te testen. Deze Paulus belichaamt een "woeste onschuld".

"Rudy Wurlitzer's versie van Paul is veel assertiever", merkt Stephen Scarlata, producent van de documentaire Jodorowsky's Dune. "Hij neemt actief de leiding. We zien zelfs een flits-forward van zijn groei van 7 tot 21 jaar, waar zijn meedogenloze training hem ertoe brengt Duncan Idaho te overtreffen. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan Lynch's weergave van Paulus.

Op 21 -jarige leeftijd is Paul een meesterzwaardvechter, "knap, charismatisch, koninklijk." Duncan, nu ouder en meer ervaren, weerspiegelt de weergave van Jason Momoa met karakteristieke humor.

Duncan
Het is de plicht van een leraar om de zijne te hebben
Leerling overtreft hem op een dag.
(glimlachend)
Maar denk niet dat je kunt ontspannen. Dit
is slechts één niveau dat je hebt bereikt.
Er zijn andere, meer gevaarlijk,
methoden om te beheersen. Maar niet nu.
Nu gaan we goed
dronken.

Lang leef de keizer

Het verhaal verschuift vervolgens naar een rotstuin waar Jessica een tuinman observeert die witte kiezelstenen harken. Plots begint regen te vallen en de tuinman valt op zijn knieën en verklaart: "De keizer is dood." Dit cruciale moment, zoals opgemerkt door de hedendaagse scenarioschrijver Ian Fried, wijkt af van het boek, maar voegt een unieke katalysator toe aan de plot.

"Ik ben absoluut dol op het moment dat Jessica over het kasteel kijkt naar de tuinman die witte kiezelstenen in patronen haalt," vertelde Fried aan IGN. "Dan begint het ineens te regenen en de tuinman valt op zijn knieën, portreert zichzelf, kijkt op naar de hemel en zegt: 'De keizer is dood.' Ik krijg koude rillingen gewoon dat.

De scène gaat over naar het innerlijke koninkrijk van de keizer, een mystieke setting omringd door sneeuwtoppen en een mandala. Hier rouwen leden van de vierentwintig grote huizen om de keizer terwijl zijn ziel wordt vervoerd door kleurrijke energieën. De dode keizer spreekt door een oud medium en legt de planeet Dune/Arrakis aan Duke Leto Atreides in een poging om kosmische duisternis af te wenden.

BARON
(tegen Dr. Yueh)
Begrijp de positie goed
Voordat u vertrekt. Wie controleert
Duin regelt het kruid, en
die de kruidenbesturingselementen regelt
het universum. Zonder mij, jouw
Duke controleert niets.

"Normaal gesproken heb ik Lynch gecrediteerd met deze grote lijn," vertelde Mark Bennett van Duneinfo ons. "Gezien het feit dat dit een het Laurentiis -projectscript was, vraag ik me af of Lynch het heeft gelezen en die lijn heeft geleend, of er onafhankelijk van kwam?"

Vlucht van de navigator

The Atreides family's departure from Caladan aboard a Guild Heighliner introduces a Navigator, a spice-mutated figure visualized as "an elongated FIGURE, vaguely humanoid with finned feet and hugely fanned, membranous hands, floating in a transparent outer container, like a loose, flexible skin; a fish in a strange sea with eyes of Total Blue." De navigator, verwant aan Scott's latere film Prometheus, valt in coma na het nemen van een pil en begeleidt de cursus van de Heighliner met muzikale intonaties.

"Ik vond het absoluut geweldig dat ze de navigator konden laten zien," voegt Fried toe. "Hoewel ik dol ben op de Denis Villeneuve -films, ben ik echt teleurgesteld dat we zijn mening niet hebben gezien. Een gemiste kans."

Bij aankomst op Arrakis roept het fort van de Atreides de esthetiek op van Scott's filmlegende uit 1985, met zijn middeleeuwse toon benadrukt door zwaarden, feodale gebruiken en Bosch-achtige dauwverzamelaars. Het ecologische thema wordt benadrukt wanneer Liege Kynes zijn dochter Chani introduceert aan de hertog en Paul bij een weerstation, ontleed inheemse wezens presenteert en de destructieve impact van het oogsten van kruiden besprak. Tijdens hun ornithopterreis door de woestijn, die doet denken aan de stadsgezichten van Blade Runner, kiezen Kynes en Chani ervoor om terug te lopen naar hun huis, waardoor fabrieksarbeiders kunnen ontsnappen aan de thopter van de Duke.

Dit wordt geplaatst met Shadout Mapes, een dienaar met drie borsten, gifting Lady Jessica A Crysknife terwijl stadsbewoners buiten smeken om water. De straten van Arakeen worden afgebeeld als smerige stedelijke "getto's", en benadrukken klasdispariteit geïnspireerd door Gillo Pontecorvo's The Battle of Algiers.

*Duncan pakt de bijl op.

Duncan
(kijk ernaar)
Smerig klein instrument.
Niet erg goed in balans, maar dat zal het doen
moeten doen.

Met een korte snap om zijn pols
gooit het naar de potige man die komt
naar hem toe met een lang ijzer
bar. De bijl slaat hem in de
borst, hem in tweeën splitsen.*

"Dat voelt als een barwrawl die je zou vinden in een Burt Reynolds of Walter Hill Action -film", zegt Scarlata. "De vechtscène voelt misplaatst omdat het Paul te vroeg te snel onoverwinnelijk maakt. Zijn reis gaat over groei - leren overleven, aanpassen en leiden. Als hij al moeiteloos vijanden verslaat, verliezen we de spanning/angst voor zijn veiligheidsleutel om zijn transformatie zinvol te maken."

Hierna ontmoeten Paul en Duncan de stoïcijnse Fremen -leider Stilgar, die een eenzame Harkonnen onthooft op een smokkelaarsmarkt. Ondertussen, Jessica, zwevend als een goochelaar voor de eeuwwisseling, mediteert en beslist met de hertog om een ​​kind te bedenken, een beslissing die ze expliciet articuleert.

Baron Wasteland

Na een cryptische boodschap te hebben ontvangen van een knipperend insect, deelt Dr. Yueh een moment van gesluierde spijt met Paul voordat hij hem naar de stad heeft gestuurd voor een nacht van vrijheid. Paul volgt een dakloze jongen in een Fremen Spice Den, waar hij blauwe kruidendamp inhaleert en visioenen van zijn ongeboren zuster Alia inhaalt die 'Maud'Dib' intoneert. Vervolgens ontmoet hij een oude crone die toezicht houdt op een put met een rode bal en een kleine slangachtige zandworm, die Paul hypnotiseert met behulp van mudra's en plaatsen in een schelp.

Na het vergiftigen van Thufir over een schaakspel, deactiveert Yueh het House Shield, waardoor Harkonnen Death Commando's het kasteel kunnen infiltreren. Paul, die terugkeert van de sloppenwijken, wordt aangevallen door een jagerzoeker, opnieuw bedacht als 'een vleermuisachtig wezen met een cobra's hoofd', dat hij onthooft net als Jessica de kamer binnenkomt.

Dit jager-zoeker-ontwerp weerspiegelt het "vliegende wezen met een bom" van Alejandro Jodorowsky's niet-gemaakte duin, hier gezien in storyboard-kunst. "De jager-zoeker-scene is fascinerend voor mij," merkt Scarlata op. "Het introduceren van een biologische wending in het gebruikelijke mechanische apparaat spiegelt Alejandro Jodorowsky's niet-gemaakte duin van een paar jaar eerder, waar de jager-zoeker een vliegend wezen is met een bom die op zijn rug is vastgebonden ... Paul vertraagt ​​zijn hartslag, ontwapent het schepsel en gooit de bom uit het raam. Beide versies experiment met een dierlijke take."

Duke Leto onthooft verschillende Death Commando's voordat Yueh hem met een pijl schiet. Duncan, die aankomt om zijn vergiftigde hertog te redden, wordt neergestoken door Yueh maar slaagt erin hem in twee te snijden. Jessica plaatst een gifgascapsule in de monding van de stervende Duke. Duncan spiert Sardaukar af en offert zichzelf op om Paul en Jessica toe te staan ​​te ontsnappen in een 'Thopter. Het geweld is grafisch en onmiskenbaar R-rated.

De diepe woestijn controverse

De ontsnapping van Paul en Jessica in de diepe woestijn is intenser dan in eerdere aanpassingen. Paul's piloot is zo snel dat G-Forces hun wangen rimpel, en nadat een vleugel is geknipt, crashen ze terwijl zand de romp erodeert. Ze wachten op de storm in een stilltent, doen dan nog steeds stillsuits en zoeken de fremen. Paul confronteert een enorme zandworm 'face-to-face', wat een scène uit de film van Villeneuve in navolging van villende.

Een element dat ontbreekt in dit ontwerp is de incest tussen Paul en Jessica, die in eerdere versies was opgenomen maar werd verwijderd vanwege bezwaren van Herbert en de Laurentiis.

"Hij wilde een incestfilm doen!" Riep Herbert in 1982 naar de Sacramento Bee. "Kun je je het effect voorstellen dat de duinfans zou hebben gehad?"

"In één concept introduceerde ik enkele erotische scènes tussen Paul en zijn moeder, Jessica," bevestigde Wurlitzer om te voorkomen. "Ik voelde dat er altijd een latente, maar zeer sterke, Oedipal -aantrekkingskracht tussen hen was, en ik nam het nog een noot. Het ging midden in de film, als een opperste uitdaging van bepaalde grenzen, waardoor Paul misschien nog meer heldhaftig werd omdat hij een verboden code had verbroken."

Hoewel het ontwerp expliciete incest vermijdt, is er een moment waarop Paul en Jessica "op elkaar liggen" terwijl ze een zandduin naar beneden glijden.

Het duo vindt uiteindelijk zijn toevlucht in een oude grot in een gigantisch wormkarkas. Bij het ochtendgloren komen Fremen Warriors onder leiding van Stilgar aan op een zand. Jamis daagt Paul uit voor een Death Duel, dat Paul gretig accepteert. Jessica adviseert haar zoon en geeft hem het Crysknife en verklaart hem de Lisan Al-Gaib. De strijd beweegt in het karkas van de worm, waar Paul Jamis vermoordt, en fremen nemen items uit het lichaam van de gevallen krijger en zeggen dat ze 'een vriend van Jamis' waren. Paul werpt tranen af ​​voor zijn overwonnen vijand, een scène vergelijkbaar met een gefilmde maar gesneden uit Lynch's Dune.

Tijdens een nachtelijke kruidenceremonie krijgt Paul de naam Maud'Dib. Hij leert dat hij Chani, de vrouw van Jamis, in de strijd heeft gewonnen. Chani accepteert de dood van haar man en Paul als haar nieuwe partner, waarbij Paul Jamis 'water aanbiedt aan het reservoir van de stam.

Fremen dragen vervolgens hun bezittingen naar een Sundancer, een gigantische trimaran, om de grote zoutflats over te steken. Kynes wil de stammen achter de Lisan Al-Gaib-legende verenigen en Chani aanmoedigt om dicht bij Paul te blijven. Chani's trouw aan Paul is gecompliceerd door haar angst voor Jessica, die thema's weerspiegelt in duin: deel twee.

*Paul
Ik vraag om acceptatie zonder
reservering, zelfs voor dat wat
U kunt het niet begrijpen.

Chani
Omdat we hetzelfde doel delen, ik
Houd niets van u achter.*

"Een echte leider is nooit een duidelijk model van christelijke goedheid," merkte Wurlitzer in 1984 op. "Vaak is hij meedogenloos, zeer vastberaden en bereid om offers te brengen om bepaalde doeleinden te dienen. Dat betekent niet dat hij een volmaakte Machiavellian moet zijn, alleen die bepaalde schaduw in zijn karakter maakt hem een ​​beetje gevaarlijk, een beetje abrupt.

"Ik heb het gevoel dat Paul bijna een cijfer is", merkt Fried op. "Hij is teveel een perfecte Messias. Het is heel moeilijk om met hem te omgaan. Het is niet duidelijk, gebaseerd op deze kijk op het materiaal, dat Paul zelfs de hoofdpersoon is."

De climax heeft een water van de levensceremonie onder leiding van een sjamaan met drie borsten en mannelijke geslachtsdelen, het uitvoeren van een erotische dans terwijl een zandworm ontstaat en sterft, wat waterblauw wordt. Jessica drinkt het water van het leven, fuseert aura's met de dominee moeder en wordt de nieuwe dominee moeder. Alle fremen geloven dat Paul hun Messias is. Het script eindigt met Jessica met behulp van een Thumper om een ​​gigantische zandworm te noemen, die Paul vermoedelijk zal rijden, hoewel dit niet wordt getoond.

Conclusies

HR Giger's buitengewoon fallische zandwormontwerp. Frank Herbert's ultieme boodschap in de Dune -serie was de rampzalige aard van het volgen van charismatische leiders, een thema dat centraal staat in de aanpassingen van Denis Villeneuve, maar grotendeels genegeerd door Lynch. Het script van Wurlitzer, hoewel onafgemaakt of bedoeld als het eerste deel van een tweepersoons, presenteert Paulus als een zelfverzekerde jongeman die zijn bestemming accepteert als een universele dictator, met medeplichtige acteurs als Chani en Kynes die zijn opkomst ondersteunen voor hun eigen planetaire doelen.

Dit script werd bedacht aan het begin van de moderne sciencefiction-cinema, na het succes van Star Wars en Alien, misschien te veel verwacht van het publiek in termen van het omarmen van een revisionist, R-rated sci-fi-films die ecologische verwoesting en uitbuiting aanpakken. Dit weerspiegelt de uitdagingen waarmee Zack Snyder's aanpassing van Watchmen.

Zoals Scott in 1979 in de Tribune opmerkte: "Jarenlang wordt sci-fi behandeld als ondergronds materiaal, maar er is altijd een enorm en enthousiast lezerspubliek geweest voor scifi-romans. Dune heeft 10 miljoen exemplaren verkocht."

Het script van Wurlitzer verbetert ook de visuele verhalen door eerder belangrijke relaties te introduceren dan in de film van Lynch, zoals Kynes en Chani samen en de Duke die eerder de baron ontmoette. De dood van de keizer dient als de katalysator voor de ondergang van de hertog, een meer eenvoudige verhalende keuze dan de ingewikkelde plot van het plan van de keizer in andere versies.

De erfenis van Wurlitzer en Scott's Dune omvat het fallische zandwormontwerp van HR Giger en Harkonnen -meubels gemaakt van skeletten, nu weergegeven in het Giger Museum in Zwitserland. Vittorio Storaro, gereserveerd om deze versie te lens, werkte later aan de 2000 Sci-Fi Channel Miniseries Frank Herbert's Dune . Scott en de Laurentiis werkten uiteindelijk samen aan Hannibal in 2001, die wereldwijd $ 350 miljoen ophaalde. Sommige scriptelementen vonden hun weg naar Blade Runner en Echo Story Beats in Scott's komende Gladiator II.

"Het werk van Wurlitzer hier - die Scott zelf " een behoorlijke destillatie van Frank Herbert "noemde - is misschien wel de enige aanpassing van het materiaal voor het grote scherm dat de ecologische, politieke en spirituele aspecten van de roman gelijke voet geeft," concludeert Fried. "Het ecologische aspect van Dune wordt in dit script behandeld op een manier die nooit in enig ander stuk materiaal is behandeld. Dat is een van de sterke punten van deze aanpassing: het voelt alsof het belangrijk is voor het verhaal dat wordt verteld. Het raakt je niet over het hoofd. tekens. "

Misschien zullen toekomstige filmmakers Dune opnieuw bezoeken, met de nadruk op de ecologische thema's, die relevant blijven als de roman van Herbert zijn 60e verjaardag nadert, die de blijvende zorgen van milieubederf, de gevaren van het fascisme en de behoefte aan maatschappelijk ontwaken naderen.