Marc Laidlaw's 40-jarige cyberpunk-verhaal aangepast in de aflevering van Netflix's Love, Death & Robots

Marc Laidlaw schreef zijn korte verhaal "400 Boys" in 1981 op 21-jarige leeftijd, lang voordat hij de hoofdschrijver van Valve werd en een sleutelfiguur in de creatie van de Half-Life-serie. Het verhaal zag voor het eerst het daglicht in Omni Magazine in 1983 en vond later een breder publiek toen het werd opgenomen in de bloemlezing "Mirrorshades: The Cyberpunk Anthology." Op zijn website merkt Laidlaw op dat "400 jongens" waarschijnlijk door meer mensen zijn gelezen dan enig ander werk van hem, behalve misschien de seizoensgebonden advertentie-exemplaar voor Dota 2. Terwijl de gamecommunity hem het beste kent voor zijn bijdragen aan de halfwaardetijd, reikt de creatieve output van Laidlaw veel verder dan videogames. Het is fascinerend hoe de reis van het leven onverwachte wendingen kan nemen.

In een post-apocalyptische stad waar rivaliserende bendes zich houden aan een Bushido-achtige erecode, dwingt de opkomst van de 400 jongensbende deze facties om zich te verenigen. Dit verhaal, combinatie van schoonheid en brutaliteit, werd tot leven gebracht door de Canadese regisseur Robert Valley, wiens aflevering "Ice" uit de serie LDR een Emmy won voor uitstekende korte vormanimatie.

Nadenkend over de inspiratie achter "400 Boys", Laidlaw deelt, "de inspiratie voor het kwam net uit rondlopen. Ik woonde in Eugene, Oregon, en er waren altijd deze telefoonpalen gepleisterd met de namen van bands die in de stad speelden. Het was gewoon naam van Super Cool Bands, en ik wilde dat gevoel hebben. Leuk.

Nu, meer dan 40 jaar sinds de eerste publicatie, is "400 Boys" aangepast in een aflevering van het vierde seizoen van Netflix's veelgeprezen geanimeerde anthologieserie, Love, Death and Robots. Geregisseerd door Robert Valley, die in voorgaande seizoenen ook "Zima Blue" en "Ice" helmde, en geschreven door Tim Miller, bevat de aflevering het stemtalent van John Boyega, bekend om zijn rol als Finn in Star Wars. Deze aanpassing markeert een belangrijk moment voor het werk van Laidlaw, iets waar hij nooit op had verwacht.

"Het verhaal vervaagde een beetje, maar Cyberpunk bleef doorgaan en ik dacht er niet echt zo veel over na", legt Laidlaw uit tijdens een videogesprek vlak voor de lancering van seizoen 4 van liefde, dood en robots op Netflix.

Veertig jaar is een lange tijd dat een verhaal werd getransformeerd, maar het gebeurde bijna 15 jaar eerder toen Tim Miller van Blur, een bedrijf dat bekend staat om het creëren van hoogwaardige videogame-tussenfilmpjes, interesse toonde in het aanpassen van "400 jongens". Het project daalde echter door de studiokloeg, een gemeenschappelijk lot voor veel creatieve inspanningen.

Vervolgens barsten in maart 2019 liefde, dood en robots op het toneel en bieden ze een unieke mix van volwassen-georiënteerde, edgy animatie die het publiek boeide. Laidlaw was onder de indruk van de serie, vooral en merkte op dat Miller's betrokkenheid. "Ik zeg altijd, ik kan me niemand anders voorstellen die de verdronken reus, dit JG Ballard -verhaal, in een aflevering van een geanimeerde functie zou hebben veranderd," merkt Laidlaw op, die zijn bewondering uitte voor Miller's creatieve visie.

Nadat hij in 2020 naar Los Angeles was verhuisd, kruiste Laidlaw af en toe paden met Miller op lokale evenementen. Hoewel hij niet aandrong op "400 jongens" om te worden aangepast, hoopte hij dat als liefde, dood en robots zouden doorgaan, zijn verhaal misschien terug zou kunnen vinden. Een jaar geleden kwam die hoop uit toen hij een e -mail ontving met de vraag of hij geïnteresseerd zou zijn in het optelen van "400 jongens".

Laidlaw had discussies met Miller, die het scriptschrijf op zich nam, over trouw blijven aan het originele verhaal terwijl hij visuele elementen opneemt om het verhaal te verbeteren. Hij had ook een paar gesprekken met regisseur Robert Valley en beveelde de "400 jongens" audioboek aan die Laidlaw zelf had verteld tijdens de pandemie. Ondanks deze interacties was de betrokkenheid van Laidlaw minimaal. "Het was leuk om achterover te leunen en hoefde niet één keer bij de loopgraven te worden betrokken", zegt hij. "Ik wilde er gewoon van genieten toen het klaar was en kijken wat ze ervan maakten."

Laidlaw heeft de aflevering gezien en is enthousiast over het resultaat. "John Boyega en de personages, de accenten en de setting zijn gewoon zo cool voor mij. Ze hebben het verhaal zoveel meer veel meer leuk gemaakt, denk ik."

Het beschrijven van "400 jongens" als een werk van "A Anders Me From Lifetimes Ago", reflecteert Laidlaw meer dan 40 jaar geleden op de creatie ervan. "Ik ben er nog steeds best blij mee, gezien hoe jong ik was toen ik het schreef."

"En toen was er een lange tijd dat er niet veel gebeurde," vervolgt hij. In 1997 trad Laidlaw toe tot Valve tijdens de ontwikkeling van de halfwaardetijd, die het begin van een nieuw hoofdstuk in zijn carrière markeerde. "En dat hele ding gebeurde ..."

Laidlaw "gepensioneerd" uit Valve in 2016, maar zijn vertrek voelde als een complete exit uit de industrie. In werkelijkheid is hij nu in staat om projecten te kiezen die hem interesseren en delen op zijn voorwaarden. "Ik denk dat ik te hard ben met pensioen", geeft hij toe, en benadrukt zijn verlangen om creatief te blijven. De publicatie -industrie was veranderd tijdens zijn tijd bij Valve en nieuwe gameprojecten waren buiten bereik zonder een team. "Ik kan geen spelletjes doen zonder een stel mensen. Ik kan zelf geen spel maken."

Momenteel verkent Laidlaw muziek en krijgt hij wat aandacht na Valve's Half-Life 2-jubileumdocumentaire en de release van een verloren ontwikkelingsvideo op zijn YouTube-kanaal. "Ik ben zo van, ik ben in de verkeerde zaken!" Hij grapt. "Ik zou gewoon informatie over mijn oude werkgever moeten lekken."

Nadenkend over zijn tijd bij Valve voor de documentaire, vond Laidlaw het therapeutisch. "Het was goed voor mij om gewoon een soort proces te verwerken en dat spul te buigen, een stel oude vrienden te zien, denk daar eens over na," zegt hij. "Ik had lang niet veel van die mensen gesproken of gezien. Ik blijf nog steeds in contact met een paar mensen, maar ze zijn er ook niet echt meer. Het was leuk om met mensen rond te hangen en erover te praten, en het was therapeutisch."

Met de halfwaardetijd en half-life 2-jubileumdocumentaires voltooid, is de enige klepspel die Laidlaw in de toekomst zou kunnen bespreken, Dota 2, dat nu 12 jaar oud is. Hij mijmert: "Ik zou met Dota kunnen praten. Dat is het enige dat nog over is", tenzij Valve besluit om buitenaardse zwerm opnieuw te bezoeken, een project waaraan hij heeft bijgedragen.

Laidlaw bespreekt de toekomst van Half-Life en is duidelijk over het niet kennen van het huidige team van Valve of mogelijke plannen voor halfwaardetijd 3. Hij blijft open voor schrijven voor videogames opnieuw, suggererend dat Hideo Kojima contact met hem had moeten opnemen tijdens de ontwikkeling van Death Stranding. "Toen Death Stranding uitkwam, was ik gewoon mijn tanden aan het slijpen. Zoals, weet hij dat ik beschikbaar ben? Ik zou graag helpen de laatste poets van dialoog op je script te doen en niets te verwoesten, maar gewoon lijnen maken dat acteurs beter zouden klinken die uit hun mond komen."

Het "harde pensioen" van Laidlaw lijkt de industrie hem over het hoofd te hebben gezien voor nieuwe projecten. "Als ik de Miyazaki -dingen zie, de van studio -dingen, ga je natuurlijk eerst naar George RR Martin als je kon. Niemand heeft mijn naam op hun project nodig om kopieën te verkopen. Maar ik bedoel, dat soort dingen is voor mij opwindend."

Het ontbreken van boeiende aanbiedingen na het verlaten van de Valve was verrassend. "Ik verwachten daarna een beetje interessantere aanbiedingen van dingen om te doen en was een beetje van: 'Dit is raar: iemand wil dat ik hun synopsis schrijf voor hun mobiele telefoon lasertagspel.' Het is alsof, ze weten niet wat ik doe. "

Op de vraag naar terugkomen voor Half-Life 3, is Laidlaw definitief. "Dat zou ik niet doen", zegt hij. "Zelfs toen ik daar was, begon ik te voelen als: 'Oh, nu ben ik de oude kerel die dingen neerschiet.' Ik denk dat je op een gegeven moment de mensen die de fans zijn en de makers moeten laten binnenkomen die zijn binnengekomen vanwege wat ze misschien van je hebben geleerd, en laat ze dat hebben. En ik ontdekte dat ik mezelf moest bedwingen.

Hij heeft geen halfwaardetijd gespeeld: Alyx, VR-game van Valve, en voelt zich losgekoppeld van het huidige creatieve proces. "Ik heb de VR-half-life niet gespeeld: Alyx, dus ik heb niet echt het gevoel dat ik kan. Ik weet niet wat er met iets aan de hand is. En het is niet echt mijn plaats. God weet wat het doet in termen van creatief proces van hoe je een geweldige ervaring kunt krijgen die mensen niet meer zal doen.

Bovendien spreekt de werklast die betrokken zijn bij game -ontwikkeling hem niet langer aan. "Plus, ik ben een van de oudere jongens, misschien niet de oudste, maar het is zoveel werk. Ik bedoel, ik denk niet dat ik dat meer zou kunnen doen. Ik kom in mijn eigen dingen, maar het is niet op het schema van iemand anders. En ja, ik ben vrijwel gedaan. Ik bedoel, misschien niet gedaan met games, maar zeker het halfwaardige deel van mijn leven is ver achter me."

Terwijl Half-Life en Marc Laidlaw uit elkaar zijn gegaan, blijven zijn werk uit het verleden resoneren. De aanpassing van "400 jongens" door Netflix na 40 jaar is een bewijs van de blijvende relevantie van zijn vroege schrijven. Misschien kan Netflix op een dag de klep benaderen over het veranderen van halfwaardetijd in een nieuw project, waardoor Laidlaw opnieuw een cirkel overbrengt.

"Het feit dat ik in het Cyberpunk-ding kwam voordat het Cyberpunk werd genoemd, en toen kwam ik dit soort beginnende gamebedrijf tegen dat uiteindelijk halfwaardetijd maakte ... Ik heb het geluk gehad deel uit te maken van deze dingen die gewoon een soort fenomenen werden."