"ซินเดอเรลล่าที่ 75: วิธีที่เจ้าหญิงและรองเท้าแตะแก้วฟื้นขึ้นมาดิสนีย์ได้อย่างไร"

เช่นเดียวกับความฝันของซินเดอเรลล่าที่สิ้นสุดในเวลาเที่ยงคืน บริษัท วอลต์ดิสนีย์ต้องเผชิญกับช่วงเที่ยงคืนของตัวเองในปี 1947 การต่อสู้ด้วยหนี้ประมาณ 4 ล้านเหรียญสหรัฐหลังจากความพ่ายแพ้ทางการเงินของ Pinocchio, Fantasia และ Bambi ซึ่งรุนแรงขึ้นจากสงครามโลกครั้งที่สองและความท้าทายอื่น ๆ อย่างไรก็ตามเจ้าหญิงอันเป็นที่รักและรองเท้าแตะแก้วอันเป็นสัญลักษณ์ของเธอมีบทบาทสำคัญในการช่วยดิสนีย์จากการจบมรดกของแอนิเมชั่น

ในขณะที่ ซินเดอเรลล่า ฉลองครบรอบ 75 ปีของการเปิดตัวในวันที่ 4 มีนาคมเราได้มีส่วนร่วมกับคนวงในดิสนีย์หลายคนที่ยังคงได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่องราวที่ไร้กาลเวลา เรื่องนี้ไม่เพียง แต่สะท้อนถึงการเดินทางของวอลต์ดิสนีย์เท่านั้น แต่ยังให้สัญญาณแห่งความหวังสำหรับ บริษัท และโลกในกระบวนการสร้างใหม่และแสวงหาแรงบันดาลใจ

เพื่อให้เข้าใจถึงความสำคัญของซินเดอเรลล่าเราต้องกลับมาทบทวนช่วงเวลาแห่งเทพนิยายของดิสนีย์ในปี 2480 ด้วยสโนว์ไวท์และคนแคระทั้งเจ็ด ความสำเร็จที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนถือชื่อภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงสุดจนกระทั่งผ่านไปด้วยลมที่ผ่านไปได้ทำให้ดิสนีย์สามารถสร้างสตูดิโอเบอร์แบงก์ได้ยังคงเป็นสำนักงานใหญ่ในวันนี้และปูทางสำหรับภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่มีความยาวมากขึ้น

อย่างไรก็ตามการร่วมทุนครั้งต่อไปของดิสนีย์คือ Pinocchio ในปี 1940 แม้จะมีรางวัล Acclaim และ Academy Awards ที่สำคัญสำหรับคะแนนต้นฉบับที่ดีที่สุดและเพลงต้นฉบับที่ดีที่สุดเกิดการสูญเสียประมาณ $ 1 ล้านในงบประมาณ 2.6 ล้านดอลลาร์ เทรนด์นี้ยังคงดำเนินต่อไปด้วย Fantasia และ Bambi ซึ่งยิ่งทำให้ความทุกข์ยากทางการเงินของสตูดิโอลึกซึ้งยิ่งขึ้น การระบาดของสงครามโลกครั้งที่สองซึ่งเกิดจากการรุกรานโปแลนด์ของเยอรมนีในเดือนกันยายน 2482 มีบทบาทสำคัญในความพ่ายแพ้เหล่านี้

“ ตลาดยุโรปของดิสนีย์แห้งไปในช่วงสงครามและภาพยนตร์อย่าง Pinocchio และ Bambi ไม่สามารถแสดงได้ที่นั่นนำไปสู่การแสดงที่ไม่ดี” Eric Goldberg ผู้อำนวยการร่วมของโพคาฮอนทัสและนักแสดงนำใน Genie ของ Aladdin "สตูดิโอได้รับมอบหมายจากรัฐบาลสหรัฐฯในการผลิตภาพยนตร์และโฆษณาชวนเชื่อตลอดปี 1940 ดิสนีย์เปลี่ยนไปสร้างภาพยนตร์แพ็คเกจเช่น Make Mount Music, Fun and Fancy Free และ Melody Time เหล่านี้เป็นโครงการที่ยอดเยี่ยม

ภาพยนตร์แพ็คเกจคือการรวบรวมการ์ตูนสั้น ๆ ที่รวมอยู่ในภาพยนตร์สารคดี ดิสนีย์ผลิตภาพยนตร์หกเรื่องระหว่าง Bambi ในปี 1942 และ Cinderella ในปี 1950 รวมถึง Saludos Amigos และ Caballeros ทั้งสามซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายเพื่อนบ้านที่ดีของสหรัฐอเมริกาเพื่อต่อต้านลัทธินาซีในอเมริกาใต้ ในขณะที่ภาพยนตร์เหล่านี้สามารถหยุดยั้งได้และความสนุกสนานและฟรีแฟนซีลดหนี้ของสตูดิโอจาก 4.2 ล้านดอลลาร์เป็น 3 ล้านดอลลาร์ในปี 1947 พวกเขาขัดขวางการผลิตเรื่องราวเคลื่อนไหวที่มีความยาวคุณลักษณะที่แท้จริง

“ ฉันต้องการกลับเข้าสู่ฟีเจอร์ฟีเจอร์” วอลต์ดิสนีย์แสดงออกในปี 2499 ตามที่ยกมาใน The Animated Man: A Life of Walt Disney โดย Michael Barrier "แต่มันต้องใช้การลงทุนและเวลาที่สำคัญคุณลักษณะการ์ตูนที่ดีต้องการทั้งสองอย่างมาก Roy พี่ชายของฉันและฉันได้พูดคุยกันอย่างดุเดือด ... มันเป็นหนึ่งในความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ของฉัน ... ฉันบอกว่าเราจะก้าวไปข้างหน้ากลับเข้าสู่ธุรกิจหรือเลิกกิจการและขายออก"

เผชิญหน้ากับความเป็นไปได้ในการขายหุ้นของเขาและออกจาก บริษัท วอลต์และรอยเลือกเส้นทางที่มีความเสี่ยงและเดิมพันทุกอย่างบนคุณสมบัติภาพเคลื่อนไหวที่สำคัญครั้งแรกของพวกเขานับตั้งแต่แบมบี้ ความสำเร็จของภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นสิ่งสำคัญ ความล้มเหลวอาจหมายถึงจุดจบของสตูดิโอแอนิเมชั่นของดิสนีย์

Tori Cranner ผู้จัดการคอลเล็กชั่นศิลปะของ Walt Disney Animation Research Library "วอลต์ยอมรับว่าอเมริกาหลังสงครามต้องการความหวังและความสุขในขณะที่ Pinocchio เป็นภาพยนตร์ที่สวยงาม แต่ก็ไม่ได้มีความสุขเท่าซินเดอเรลล่าโลกต้องการเรื่องราวของการเพิ่มขึ้นจากเถ้าถ่านสู่สิ่งที่สวยงามและซินเดอเรลล่าเป็นตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบสำหรับช่วงเวลานั้น"

Cinderella และ Disney's Rags To Riches Tale

การเชื่อมต่อของวอลต์กับซินเดอเรลล่าย้อนกลับไปในปี 1922 เมื่อเขาสร้างซินเดอเรลล่าสั้น ๆ ที่สตูดิโอหัวเราะ-โอ-กรัมก่อนที่จะก่อตั้งดิสนีย์กับรอย ภาพยนตร์สารคดีสั้นและต่อมานี้ได้รับแรงบันดาลใจจากนิทานฉบับ 1697 ของ Charles Perrault ซึ่งอาจมีต้นกำเนิดระหว่าง 7 BC และ AD 23 โดย Strabo Greek Geographer มันเป็นเรื่องเล่าคลาสสิกของความดีกับความชั่วความรักที่แท้จริงและความฝันที่เป็นจริงสะท้อนกับวอลต์อย่างลึกซึ้ง

“ สโนว์ไวท์เป็นผู้หญิงที่เรียบง่ายและเป็นคนที่เชื่อในความปรารถนาและรอให้เจ้าชายมีเสน่ห์ของเธอ” วอลต์ดิสนีย์กล่าวตามที่เห็นในซินเดอเรลล่าของดิสนีย์: การสร้างคุณสมบัติดีวีดีพิเศษชิ้นเอก “ ซินเดอเรลล่านั้นใช้งานได้จริงมากขึ้นเธอเชื่อในความฝัน แต่ก็ยังลงมือทำเมื่อเจ้าชายชาร์มมิ่งไม่มาเธอก็ไปที่วังเพื่อตามหาเขา”

ตัวละครของซินเดอเรลล่ามีความยืดหยุ่นแม้จะมีความยากลำบากภายใต้แม่เลี้ยงที่ชั่วร้ายของเธอและลูกเลี้ยงของเธอสะท้อนการเดินทางของวอลต์จากจุดเริ่มต้นที่ต่ำต้อยซึ่งถูกทำเครื่องหมายด้วยความล้มเหลวและความท้าทาย แต่ได้รับแรงผลักดันจากความฝันและจรรยาบรรณในการทำงาน

ความพยายามครั้งแรกของวอลต์ที่จะฟื้นฟูซินเดอเรลล่าในฐานะซิมโฟนีที่โง่เขลาในปี 2476 ได้กลายเป็นโครงการที่ทะเยอทะยานมากขึ้นในปี 2481 ในที่สุดก็กลายเป็นภาพยนตร์สารคดี แม้จะมีความล่าช้าเนื่องจากสงครามและปัจจัยอื่น ๆ การพัฒนาของภาพยนตร์เรื่องนี้มานานกว่าทศวรรษทำให้มันกลายเป็นคลาสสิกที่รักที่เรารู้จักในวันนี้

ความสำเร็จของดิสนีย์กับซินเดอเรลล่าเกิดจากความสามารถในการเปลี่ยนเทพนิยายดั้งเดิมให้กลายเป็นเรื่องราวที่น่าดึงดูดในระดับสากล “ ดิสนีย์นำเรื่องราวเก่าแก่เหล่านี้มาผสมผสานพวกเขาด้วยการสัมผัสที่เป็นเอกลักษณ์ของเขานำหัวใจและความหลงใหลที่ทำให้ผู้ชมใส่ใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับตัวละครและเรื่องราว” โกลด์เบิร์กกล่าว "นิทานเหล่านี้มักจะน่ากลัวทำหน้าที่เป็นบทเรียนเตือน แต่ดิสนีย์ทำให้พวกเขาสนุกสำหรับทุกคนทำให้พวกเขาทันสมัยเพื่อทดสอบเวลา"

เพื่อนสัตว์ของซินเดอเรลล่ารวมถึง Jaq, Gus และ The Birds ให้การบรรเทาการ์ตูนและอนุญาตให้ซินเดอเรลล่าแสดงตัวตนที่แท้จริงของเธอเพิ่มความสัมพันธ์ของเธอ แม่ทูนหัวนางฟ้าที่ได้รับการคิดใหม่เป็นรูปที่ผิดพลาดและยายโดยอนิเมเตอร์มิลต์คาห์ลเพิ่มชั้นของความอบอุ่นและการเชื่อมต่อสำหรับผู้ชม ฉากการเปลี่ยนแปลงที่เป็นสัญลักษณ์ซึ่งความเชื่อของซินเดอเรลล่าในตัวเองและความฝันของเธอทำให้เกิดความฝันในคืนที่เปลี่ยนแปลงชีวิตยังคงเป็นไฮไลต์ของมรดกของดิสนีย์

อนิเมชั่นของการเปลี่ยนแปลงการแต่งกายของซินเดอเรลล่าซึ่งได้รับการยกย่องให้เป็นที่ชื่นชอบของวอลต์ได้รับการออกแบบอย่างพิถีพิถันโดย Marc Davis และ George Rowley ตำนานดิสนีย์ “ ประกายทุกชิ้นถูกวาดด้วยมือและทาสีในทุกเฟรม” แครนเนอร์ประหลาดใจ "มีช่วงเวลาหนึ่งในระหว่างการเปลี่ยนแปลงที่เวทมนตร์หยุดสักเสี้ยววินาทีก่อนที่ชุดจะเปลี่ยนไปเพิ่มความลุ่มหลงของฉาก"

การเพิ่มรองเท้าแตะแก้วที่จุดสิ้นสุดของภาพยนตร์นวัตกรรมของดิสนีย์ตอกย้ำเอเจนซี่และความแข็งแกร่งของซินเดอเรลล่า “ ซินเดอเรลล่าไม่ได้เป็นแค่ตัวละครที่ไม่โต้ตอบเธอแข็งแกร่งและมีไหวพริบ” โกลด์เบิร์กเน้น "เมื่อรองเท้าแตะหยุดพักเธอนำเสนออีกคนหนึ่งที่เธอถือไว้แสดงการควบคุมและความยืดหยุ่นของเธอ"

ซินเดอเรลล่าฉายรอบปฐมทัศน์ที่บอสตันเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2493 และได้เปิดตัวในวันที่ 4 มีนาคมโดยมีรายได้ 7 ล้านเหรียญสหรัฐในงบประมาณ 2.2 ล้านเหรียญสหรัฐทำให้ภาพยนตร์ประสบความสำเร็จมากที่สุดของดิสนีย์นับตั้งแต่สโนว์ไวท์และภาพยนตร์ทำรายได้สูงที่สุดเป็นอันดับหกของปี 1950

“ เมื่อซินเดอเรลล่าได้รับการปล่อยตัวนักวิจารณ์ก็ยกย่องว่ามันกลับมาเป็นแบบฟอร์มสำหรับวอลท์ดิสนีย์” โกลด์เบิร์กเล่า "มันเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่และสตูดิโอได้รับแรงผลักดันหลังจากซินเดอเรลล่าดิสนีย์ผลิตภาพยนตร์เช่นปีเตอร์แพนเลดี้และคนจรจัดเจ้าหญิงนิทรา 101 ดาลมาเทียนและหนังสือป่าขอบคุณความสำเร็จของซินเดอเรลล่า"

75 ปีต่อมาเวทมนตร์ของซินเดอเรลล่าอาศัยอยู่

เจ็ดสิบห้าปีต่อมาอิทธิพลของซินเดอเรลล่ายังคงเติบโตภายในดิสนีย์และอื่น ๆ ปราสาทของเธอยืนเป็นสัญลักษณ์ของ Walt Disney World และ Tokyo Disneyland และเรื่องราวของเธอเป็นแรงบันดาลใจให้กับภาพยนตร์ดิสนีย์สมัยใหม่เช่นฉากการเปลี่ยนแปลงชุดเดรสที่เป็นสัญลักษณ์ใน Frozen

“ เมื่อการเปลี่ยนแปลงการแต่งกายของ Elsa ใน Frozen เราต้องการแสดงความเคารพต่อซินเดอเรลล่า” เบ็คกี้เบรซีกล่าวนำแอนิเมชั่นใน Frozen 2 และต้องการ "ประกายและเอฟเฟกต์รอบการแต่งกายของ Elsa อ้างอิง Cinderella โดยตรงเพื่อเป็นเกียรติแก่มรดกของภาพยนตร์ที่มาก่อน"

ผลกระทบของซินเดอเรลล่าก็เห็นได้ชัดในการทำงานของ ชายชราทั้งเก้า และ แมรี่แบลร์ ซึ่งมีส่วนร่วมนำภาพยนตร์สไตล์และตัวละครที่โดดเด่น ในขณะที่เราไตร่ตรองถึงมรดกที่ยั่งยืนของซินเดอเรลล่าคำพูดของเอริคโกลด์เบิร์กห่อหุ้มความสำคัญของมัน: "ซินเดอเรลล่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับความหวังมันแสดงให้เห็นว่าด้วยความเพียรและความแข็งแกร่งความฝันสามารถเป็นจริงได้ไม่ว่ายุคนั้นจะเป็นอย่างไร"