Assassin's Creed 2 ve 3, dizinin şimdiye kadar gördüğü en iyi yazmaya neden oldu?

Assassin's Creed serisinin en unutulmaz anlarından biri , Assassin's Creed III'ün başlarında gerçekleşir. Haytham Kenway, grubunu topladıktan sonra… ya da öyle görünüyor… Yeni Dünya'daki suikastçılar başlangıçta kahramanca görünüyor. Gizli bir bıçak kullanıyor, Ezio Auditore'un karizmasına sahip ve hatta Yerli Amerikalıları hapishaneden kurtarıyor ve İngiliz redcoats ile savaşıyor. Sadece tanıdık templar ifadesini "Anlama Babası bize rehberlik etsin" ifadesini şok edici gerçeği açıklıyor: Tapınakçıları her zaman takip ediyoruz.

Bu bükülme Assassin'in Creed'in gerçekleşmemiş potansiyelini örneklendirir. İlk oyun ilginç bir öncül getirdi - hedefleri öğren, öğrenmek ve ortadan kaldırmak - Altaïr ve kurbanlarının kişiliğe sahip olmadığı ile anlatısal olarak kısa bir süre kaldı. Assassin's Creed II bunu ikonik Ezio ile geliştirdi, ancak rakipleri az gelişmiş kaldı, özellikle Kardeşlik'te Cesare Borgia. Sadece Amerikan Devrimi sırasında belirlenen Assassin's Creed III'te Ubisoft, hem avcıyı hem de avcıyı geliştirmek için eşit çaba harcadı. Bu, o zamandan beri nadiren eşleşen bir oyun dengesi ve hikaye dengesi elde ederek kesintisiz bir anlatı akışı yarattı.

Mevcut RPG dönemi yaygın beğeni toplasa da, birçok makale, video ve forum yayınları Assassin'in inancının düşüşte olduğunu gösteriyor. Sebepler tartışıldı. Bazıları gerçekçi olmayan tesislerden (Anubis ve Fenrir ile karşı karşıya), diğerleri romantizm seçeneklerini veya Assassin's Creed'de Yasuke gibi gerçek dünya figürünün kullanımını eleştiriyor: Shadow s. Ancak, düşüşün, genişleyen kum havuzları tarafından gölgede bırakılan karakter odaklı hikaye anlatımını terk eden seriden kaynaklandığına inanıyorum.

Zamanla, Assassin's Creed RPG ve Canlı Hizmet Elemanları dahil etti: Diyalog Ağaçları, XP sistemleri, yağma kutuları, mikroişlemler ve dişli özelleştirme. Yine de, daha büyük taksitler sadece çok sayıda yan görev nedeniyle değil, aynı zamanda hikaye anlatımlarında da boş hissediyor.

Oyuncu seçimi teorik olarak daldırmayı geliştirse de, pratikte, birden fazla senaryoyu barındıran daha uzun komut dosyaları, sınırlı etkileşimi olan oyunlara kıyasla genellikle cila yoktur. Aksiyon-macera döneminin odaklanmış senaryoları, kahraman kişiliğinde kaprisli değişimler talep eden bir yapıdan etkilenmeyen keskin bir şekilde tanımlanmış karakterler yarattı.

Assassin Creed Odyssey, Assassin's Creed II'den daha fazla içeriğe sahipken, çok az gelişmiş hissediyor ve daldırmayı engelliyor. Karakterlerle etkileşim, olağanüstü yazı içeren Xbox 360/PS3 döneminin aksine, genellikle yapay hissediyor. Örnekler arasında Ezio'nun Savonarola ve Haytham'ın trajikomik final solilokesini yendikten sonra meydan okuyan konuşması:

“Yanağını okşamak ve yanlış olduğumu söylemek niyetim olduğunu düşünmeyin. Ağlamayacağım ve ne olabileceğini merak etmeyeceğim. Anladığınızdan eminim. Yine de, bir şekilde seninle gurur duyuyorum. Büyük bir inanç gösterdin. Güç. Cesaret. Tüm asil nitelikler. Seni uzun zaman önce öldürmeliydim.”

Yazı ayrıca suikastçıların/Tapınakçıların dinamiğinin basitleştirilmesinden de muzdaripti. Modern oyunlar, ahlaki belirsizlikleri araştıran önceki taksitlerin aksine, basit bir iyi ve kötü anlatıya bağlı kalır. Assassin's Creed III'te , Tapınaklar Yenilen Connor'un (ve oyuncunun) inançlarına meydan okuyor. William Johnson, Tapınakçıların soykırımı önleyebileceğini öne sürüyor; Thomas Hickey suikastçıların misyonunu eleştiriyor; Benjamin Kilisesi perspektiflerin göreliliğini vurgular; Ve Washington'un eylemleri bile Connor'un davasından şüphe uyandırdı. Haytham, Connor'un Washington'a olan inancını baltalıyor ve yeni ulusun potansiyel despotizmini öngörüyor. Oyun cevaplardan daha fazla soru ile bitiyor ve anlatıyı güçlendiriyor.

Assassin's Creed II'nin film müziğinden "Ezio'nun ailesinin" kalıcı popülaritesi, karakter odaklı anlatıların etkisini vurgulamaktadır. Assassin's Creed II ve III temelde karakter odaklı deneyimlerdi; Müzik Ezio'nun kişisel kaybını yansıtıyordu. Mevcut oyunların dünya inşası ve grafiklerini takdir etsem de, umarım franchise başlangıçta izleyicileri büyüleyen odaklanmış hikaye anlatımına geri dönecektir. Ne yazık ki, bugünün pazarında, böyle bir değişim ticari olarak uygulanabilir olarak kabul edilemeyebilir.